Plaatsvervulling
Als een erfgenaam al eerder is overleden dan de overledene, onterfd is, onwaardig is om te erven (hij of zij is wel formeel erfgenaam maar heeft geen recht op de erfenis) of de erfenis heeft verworpen, kan sprake zijn van ‘plaatsvervulling’.
Dit betekent dat afstammelingen van bijvoorbeeld het kind, broer of zus van de overledene, dan in de plaats treden van het voor-overleden kind, broer, of zus van de overledene.
Plaatsvervulling vindt plaats door gezamenlijke vererving. De kleinkinderen erven bijvoorbeeld samen het deel waar hun overleden moeder (het kind van de overledene) recht op zou hebben als ze nog geleefd had. Volgens de wet kun je met plaatsvervulling doorgaan tot in de zesde graad van de overledene. In een testament kan worden bepaald dat er geen plaatsvervulling plaatsvindt.
